Diecezjalny Dzień Wspólnoty (DDW), przeżywany w tym roku 26 sierpnia, miał szczególniejszą niż zwykle oprawę. Dziękczynienie za ewangeliczny zasiew na oazowych rekolekcjach wakacyjnych `2006 wzbogacone zostało świętowaniem 50. rocznicy Jasnogórskich Ślubów Narodu Polskiego, a także 35. rocznicy działalności Ruchu Światło-Życie w diecezji sandomierskiej. Zrządzeniem Bożym, bieżący rok pracy formacyjnej w oazie upływa pod hasłem: "Pamięć i tożsamość". Stąd też odwiedzając poszczególne oazy, Moderatorka Diecezjalna Ruchu s. Halina Włodarska dzieliła się z uczestnikami rekolekcji świadectwem z tamtych dni. W czasie DDW swoim świadectwem podzielił się ks. prałat Wiesław Wilk, przeżywający złoty jubileusz kapłaństwa. Z jego wspomnień zapisanych także w książce pt.: "Początki Ruchu Światło-Życie w Diecezji Sandomierskiej", dowiedzieliśmy się, że w 1971 r., Sługa Boży bp Piotr Gołębiowski wyraził zgodę by na terenie diecezji sandomierskiej zorganizować wakacyjne turnusy rekolekcji oazowych. W Smardzewicach, w pobliżu Tomaszowa Mazowieckiego, umieszczono wspólnotę dziewcząt ze szkół średnich i ze scholii parafialnych (dwa turnusy). W Dąbrówce, pobliżu Opoczna, zgrupowano chłopców wywodzących się spośród ministrantów (także dwa turnusy). Posługę moderatorów w tamtym czasie podjęli kapłani: Stanisław Bujnowski, Czesław Kołtunowicz, Kazimierz Mazur, Kazimierz Mąkosa, Aleksander Sikora i Andrzej Wróblewski. Natomiast na obydwu turnusach w Smardzewicach jako Moderatorka posługiwała pani Barbara Badura. Drugie świadectwo tego dnia wysłuchaliśmy z ust s. Marioli Konopki, która wraz z s. Haliną Włodarską pełniła rolę animatorki na turnusach w Smardzewicach. Fascynujące było to, że wszyscy świadkowie tamtych wydarzeń mówili zgodnie o wielkich trudnościach materialnych i organizacyjnych oraz równoczesnym entuzjazmie wiary, który wyzwalał się przez ich pokonywanie. Z historii Ruchu w naszej diecezji wynika, że początkowo, czyli od 1971 r., jego opiekunem był ks. Wiesław Wilk. Pierwszym formalnym moderatorem został w 1973 r. ks. Kazimierz Mazur piastując tę funkcje do 1978 r. Następnie w latach 1978-1989 pełnił ją ks. Kazimierz Mąkosa. W latach 1989 do nowego podziału administracyjnego diecezji polskich w 1992 r. moderatorem był ks. Roman Adamczyk. W nowych granicach diecezji sandomierskiej posługę tę pełnił w latach 1992 do marca 2004 r. ks. Stanisław Bar. Z kolei biskup Andrzej Dzięga zlecił tę funkcję autorowi artykułu. Posługę moderatorek diecezjalnych pełniły w ciągu tych 35 lat Siostry ze Zgromadzenia Służek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanej. Funkcja ta istnieje od 1975 r. Do 1983 r. pełniła ją s. Halina Włodarska. Następnie w latach 1983-1988 s. Danuta Pomykała, w latach 1988-1991 s. Danuta Wróbel. W okresie 1991 do reorganizacji diecezji w 1992 r. s. Małgorzata Seliga, która kontynuowała swą pracę w nowopowstałej diecezji radomskiej. W latach 1992-2000 moderatorką diecezjalną była s. Halina Szymańska. Od 2000 roku posługę tę ponownie pełni s. Halina Włodarska. Przewodniczący naszemu świętowaniu Biskup Marian posłał do pracy w diecezji nowo pobłogosławionych animatorów w liczbie 17 oraz 30 par animatorskich Domowego Kościoła. Radosne "Magnificat" zgromadzeni oazowicze śpiewali szczególnie podniośle, tym bardziej, że zespół śpiewaków przygotowywał się na tę uroczystość przez udział w KAMUZO, w Gorzycach. Na zakończenie DDW wszystkie gałęzie Ruchu Światło-Życie: Dzieci Boże, Oaza Żywego Kościoła i Oaza Rodzin, a także przeżywający swój czas praktyki duszpasterskiej klerycy WSD w Sandomierzu zgromadzili się u stóp figury Sługi Bożego Jana Pawła II, aby wyrazić wdzięczność za ciągłą opiekę nad oazami i modlić się o rychłą kanonizację naszego Rodaka. Pieśń oazowa "Barka", szczególnie przez Ojca Świętego umiłowana, zakończyła czas wspólnego świętowania.