Biskupi, prezbiterzy, alumni seminarium duchownego, siostry zakonne oraz wierni świeccy przybyli licznie 5 listopada br. do bazyliki katedralnej w Sandomierzu, aby wspólnie modlić się o rychłą beatyfikację sługi Bożego biskupa Piotra Gołębiowskiego. W tym roku, 2 listopada, minęło 25 lat od śmierci sługi Bożego. Mszy świętej w bazylice katedralnej przewodniczył bp Andrzej Dzięga. Wraz z nim koncelebrowali: bp Marian Zimałek oraz 50 księży. Po Mszy świętej zgromadzeni modlili się m.in. o beatyfikację sługi Bożego, udając się w procesji do podziemi bazyliki katedralnej, gdzie znajduje się jego grób. Pielgrzymi zapoznali się także z sylwetką biskupa Gołębiowskiego oraz losami procesu beatyfikacyjnego, dzięki wykładowi ks. Stanisława Makarewicza, wicepostulatora w procesie beatyfikacyjnym.

Bp Piotr Gołębiowski urodził się 10 czerwca 1902 roku w Jedlińsku koło Radomia. Święcenia kapłańskie przyjął w katedrze sandomierskiej 12 października 1924 roku W 1928 roku rozpoczął pracę w sandomierskiej katedrze jako wikariusz. Następnie mianowany został profesorem seminarium, a w 1930 roku ojcem duchownym kleryków. Podczas wojny objął parafię w Baćkowicach. Następnie pracował jako rektor kościoła Trójcy świętej w Radomiu, a potem był proboszczem i dziekanem w Koprzywnicy. W 1950 roku jako kanonik Kapituły Katedralnej wrócił do Sandomierza i oddał się pracy profesorskiej w seminarium. W 1957 roku przyjął sakrę biskupią jako biskup pomocniczy. Po śmierci bpa J. Lorka w 1967 roku został wybrany wikariuszem kapitulnym, a od 26 lutego 1968 roku z woli papieża Pawła VI był Administratorem Apostolskim z prawami biskupa ordynariusza diecezji sandomierskiej, którą kierował do śmierci. Zmarł nagle w Nałęczowie podczas sprawowania Najświętszej Ofiary 2 listopada 1980 roku. Pochowany w katedrze sandomierskiej. Proces beatyfikacyjny biskupa Piotra prowadzi diecezja radomska. Rozpoczął go 2 maja 1994 roku w kościele parafialnym w Jedlińsku bp Edward Materski. Mszę świętą o beatyfikację odprawił w tym dniu prymas Polski kard. Józef Glemp.